หัดทำ Okonomiyaki แบบ Osaka

วันก่อนไปกินข้าวบ้าน Alex มา

อ่าว งงละสิ ทำไมชื่อฝรั่ง

ท้าวความยาวยืดก่อน

Alex เป็นเพื่อน grad. student และ Alex ก็เป็น TA วิชา undergrad ที่ไอ้หมูไปลงเทอมที่แล้ว

เทอมที่แล้ว Alex ก็เลยมีสองสถานะ มึนงงดี

เนื่องจากคุยกันเยอะเลยค่อนข้างซี้

Alex แต่งงานแล้ว มีภรรยาเป็นสาวญี่ปุ่นครับ เพราะเฮียแกเคยไปอยู่ญี่ปุ่นมาพักนึง

ปลายเทอมที่แล้ว เคยไปแย็บๆว่า อยากเรียนทำอาหารญี่ปุ่นอะ

ภรรยาเฮียแก (ชื่อ Akemi) ใจดีมากเลย บอกว่ามาสิ

พอดีปีใหม่กลับเมืองไทยไปเลยยังไม่ได้มีโอกาสไปเรียน กลับมางวดนี้ได้จังหวะเหมาะก็เลยไปซะ

นัดหกโมงครับ บึ่งตัวออกจากบ้านล่วงหน้า กลัวเลท เอาเชอรี่ติดไม้ติดมือไปด้วยกล่องนึง จะได้ไม่น่าเกลียด

ไปถึงหกโมงเป๊ง ขึ้นไปชั้นเก้า ไปเคาะประตูห้องป๊อกๆ ... เคาะซักพัก ไม่มีการตอบสนอง

"เอ๊ะ กรูมาผิดที่ป่าวหว่า"

ทันใดนั้น! ประตูลิฟท์ก็เปิด (เว่อร์ไปละ ยังกะการ์ตูน)

เรื่องของเรื่องก็คือ Alex กับ Akemi ไปซื้อเครื่องปรุงมาเพิ่มเติมนิดหน่อยนั่นเอง

เอาละ ไม่เสียเวลา

เริ่มทำๆ

หั่นกะหล่ำปลีก่อน บ้านนี้มีเครื่องสับอาหารด้วย (ไม่รู้จะเรียกว่าอะไร เอาเถอะ ... เข้าใจใช่มะ) ก็หั่นกะหล่ำปลีให้เล็กหน่อยก็พอ แล้วโยนลงไป ดีแฮะ ไม่เสียเวลาสับ

ทีนี้ก็ใส่ไข่ลงไปสามฟอง แล้วก็คลุกๆๆ

คลุกเสร็จ Akemi ก็เอาแป้งมาเติม ไอ่เราก็เลยถามว่าต้องใส่แค่ไหนหรอ? Akemi ก็ยิ้มแล้วบอกว่า กะเอา 55 เออดี กะเอา -*-

แล้วทีนี้ก็โยนกุ้งกับหมูที่หั่นแล้วลงไป คลุกๆ

ก็จะได้ส่วนผสมที่พร้อมปิ้ง เย่!

ปิ้งคงไม่ต้องสอนมั้ง? ก็ปิ้งข้างนึงเริ่มเกรียมนิดๆก็กลับไปอีกข้าง จนพอดีก็เอาไปกินได้ (บ้านนี้มีเตาปิ้งด้วย เหอๆ เตาแบบที่เป็นกระทะแบนๆอะ เอาไว้กินไอ้นี่โดยเฉพาะ กินกันจริงจังมาก)

เอาละ ทีนี้มาดูเครื่องปรุงที่จะใช้เวลากินบ้าง
1) ซอส Okonomiyaki
2) มายองเนส
3) สาหร่ายป่น (โรย)
4) ปลาแห้ง (โรย)

ก็ได้ความรู้เพิ่มอีกนิดหน่อยว่า ซอส Okonomiyaki กับ Yakisoba มันคล้ายๆกัน เวลาไปซื้อส่วนใหญ่ร้านมันจะเอาซอส Yakisoba ให้ ซึ่ง Akemi ก็บอกว่า ไม่รู้สึกว่าแตกต่าง กินได้หมด แต่ตา Alex แกบอกว่ามันต่าง ตอนนี้แกตามหาซอส Okonomiyaki ที่ถูกต้องอยู่ ที่นี่หาซื้อได้แต่ซอส Yakisoba กินแล้วเสียอารมณ์ นอกจากนี้ก็ยังสามารถทำซอสได้จากการผสมซอสมะเขือเทศกับซอสสเต็ก Akemi บอกว่ามันก็โอเคนะ ใช้ได้ จะได้ไม่ต้องซื้อซอส Okonomiyaki แต่ Alex ก็บอกว่าเฮียแกแยกออกอีกนั่นแหละ เหอๆ พิถีพิถันจั๊ง

(เหตุผลจริงๆของ blog นี้คือเขียนไว้กันลืม เหอๆ ได้เวลานอนละ ไปดีกว่า)